• چرخه سیستم  مدیریت  فاجعه

مدیریت فاجعه می‌تواند به عنوان انتظام دوری کردن و سروکار داشتن با ریسک تعریف شود [20]. به بیان دیگر، مدیریت فاجعه مجموعه‌ای از فرایندهای طراحی ‌شده برای اجرا در دوره‌های قبل، حین و پس از فاجعه است که تأثیر فجایع را کم ، یا از آن‌ ها جلوگیری می‌کند. این انتظام شامل آمادگی قبل از فاجعه، پاسخ به آن و در نهایت پشتیبانی و دوباره‌سازی جامعه پس از تکمیل فعالیت‌های نجات است. به دلیل این‌که فجایع تهدیدی دایمی محسوب می‌شوند، سیستم‌های مدیریت فاجعه باید به‌طور پیوسته نظارت شوند و بهبود یابند. موفقیت این سیستم‌ها به هماهنگی و همکاری مؤثر و کارای سازمان‌های مشترک در عملیات نجات بستگی دارد.

باید در نظر داشت که موفقیت هر سیستم مدیریت فاجعه به‌ویژه به خصوصیت‌های منطقه آسیب‌دیده، علاوه بر ویژگی‌ها و شدت هر فاجعه، بستگی دارد. به عنوان مثال، علاوه بر آمادگی لجستیکی معمول کشورها، عامل‌هایی نظیر حمل‌و‌نقل، زیرساخت‌ها و سیستم‌های ارتباطی، شرایط محیطی و جغرافیایی، زمان رخ‌داد در طول شبانه‌روز و سال تأثیر به‌سزایی در سطح تلفات و ویرانی‌های فاجعه دارند.

جدول2-5- فعالیت‌های اصلی در چرخه عمر سیستم‌های مدیریت فاجعه.

عکس مرتبط با اقتصاد
 تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی

فعالیت فاز
برنامه‌ریزی کنترل و استفاده از زمین تا از اشغال مناطق با ریسک بالا جلوگیری شود. کاهش تأثیرات
استفاده از پیشرفت تکنولوژیکی تا تأثیرات فاجعه را کم کرد.
اقدامات پیش‌گیرانه تا شرایط در حال توسعه را کنترل کرد.
تقویت مقاومت در برابر فاجعه سازه‌ها با اجرای کدهای ساختمانی.
ایجاد بازدارنده‌ها یا مشوق‌های مالیاتی.
تضمین به‌کار بردن روش‌های مناسب در دوباره‌سازی ساختمان‌ها و زیرساخت‌ها پس از فاجعه.
اندازه گیری پتانسیل خطرات شدید با بهره گرفتن از آنالیز ریسک.
اجرانمودن برنامه‌های بیمه برای کاهش تأثیرات اقتصادی فجایع.
استخدام پرسنل خدمات اضطراری. آمادگی
ایجاد گروه‌های داوطلب اجتماعی.
برنامه‌ریزی اضطراری.
بدست آوردن و ذخیره سازی اقلام ضروری.
تربیت کردن پرسنل نجات و آموزش شهروندان.
آموزش عمومی درباره مقابله با خطر.
بدست آوردن وسایل نقلیه و تجهیزات لازم.
بودجه بندی.
بدست آوردن، ذخیره‌سازی و نگهداری عرضه‌های اضطراری.
ساخت مراکز عملیات اضطراری مرکزی و منطقه‌ای.
پیش‌برد سیستم‌های ارتباطی.
برنامه‌ریزی تمرین‌های معمول فاجعه برای آموزش پرسنل و تست توانایی‌ها.
فعال‌سازی برنامه عملیات اضطراری. پاسخ
فعال‌سازی مراکز عملیات اضطراری.
تخلیه مناطق فاجعه‌دیده.
بازگشایی پناه‌گاه ها و تأمین مراقبت انبوه.
نجات اضطراری و مراقبت پزشکی.
آتشنشانی.
جست وجو و نجات.
نگهداری از زیرساخت‌های اضطراری و بهبود سرویس‌های راه نجات.
تضمین امنیت مناطق آسیب‌دیده به‌وسیله نیروهای پلیس یا ارتش.
پاک‌سازی مواد زاید در منطقه فاجعه‌دیده.
کمک مالی به مردم و  دولت‌ها. بهبود
دوباره سازی جاد‌ها، پل‌ها و تسهیلات کلیدی.
مراقبت جمعی از مردم و حیوانات آواره.
دفن اجساد.
بازگردانی سرویس‌های راه نجات به حالت اولیه.
موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...